Post by emily on Aug 27, 2013 3:40:01 GMT
hi. isa lang po akong simpleng tao. masasabe kong okay naman ang ugali ko. wala akong nakakaaway dahil sa
ugali ko. pero may isang bagay lang kung bakit hindi ko magawang mabuhay ng normal. normal na magkaroon ng kaibigan, na gusto akong maging kaibigan. na gusto akong lapitan. gusto akong makasama. at gusto akong makausap.
alam ko sa iba sobrang nakakatawa lang yung dilemang dinadanas ko ngayon pero hindi na to normal.
23 years old nako ngayon. pero balikan naten nung grade 4 pa ako, 10 yrs old palang ako noon. sa murang edad dun nako nakaranas ng diskriminasyon. wala namang problema sa itsura ko. masasabe kong d ako kapangitan, d naman sa pag mamayabang madameng nagsasabe na maganda daw ako.
d ko lang mainindihan sa kabila ng kagandahang anyo na binigay ng dyos may kakaiba saken na pilit na naglalayo sa mga tao sa piligid ko. since 10 years old ako till now depress padin ako, malungkot. para akong " FOREVER ALONE", insecure. wala akong confidence sa sarili ko. thats why siguro hanggang ngayon d ko padin natatapos ang pagaaral ko. lahat ng aspeto ng buhay ko naapektuhan, sa mga naging ka relasyon ko, sa mga kaibigan ko at even sa mga kamag anak ko.
pero eto na, sasabihin ko na nga kung ano yun. mayroon akong BODY ODOR, PUTOK, BAKTOL or watever na mabahong amoy sa katawan. na kahit anong ligo or deodorant e talagang d na maalis.this might be funny to you guys. pero sobrang nakaka depress ito sa taong mayroon nito katulad ko. naranasan kong
pagtawanan, mapagusapan. at iwan ng ka relasyon ko dahil sa amoy ko.
minsan im thinking of killing myself kasi feeling ko walang taong gusto akong makausap or makatabi.
sa tuwing dadaan ako sa karamihan ng tao, lalo sa jeep or lrt. palage akong nakakita na nagtatakip ng ilong, babahing, dudura, at magpaparinig na kesyo nakakahilo daw. tapos may magpaparinig din na kay gandang babae pero may "PUTOK" naman.syempre aware naman ako sa amoy ko. pero untolerable kasi eh kahit anung ligo gawin nandun padin.
nakakababa ng self estem, yung tipong gusto kong sumaya pakipagtawanan sa mga tao sa paligid ko pero naiisip ko baka maamoy nila ko kaya tahimik lang ako, d ako nakikipagusap. nagkakaroon ako ng kaibigan, kalaunan pag nalalaman nila ang sekreto ko. lumalayo na sila.
kaya hanggang ngayon wala padin talaga kong masasabeng totoong kaibigan ko.
isa pa itong naging cause ng d ko pagkapromote sa trabaho dahil pati ang mga boss ko e alam ang tungkol sa sakit ko.syempre sinu ba namang Presidente ng kumpanya na gustong makasama sa loob ng opisina nya ang sekretaryang may masansang na amoy. so ang nangyare kahit na d naman kagalingan yung kakompetensya ko sa posisyon na iyon dahil siguro sa sakit ko, mas pinili pa nila yun.
madameng nagkakagusto saken sa una, lalo na pag may new hire samen. madalas
ako kagad ang napapansin dahil sabi ko nga d naman ako panget, so ayun pag nalalaman nila ang tungkol na kesyo maganda nga mabaho naman natuturn off na.
nakakalungkot kasi halos lahat ng katrabaho parang ang tingin saken ay TAE, sorry sa term pero parang ganoon na nga. na parang mag kakasalubong ko na sila sa hall way yung tipong uubo at babahing na parang may dumaan na truck ng basura.
matanda nako pero sa edad kong ito nabubully parin ako, nadidiscriminate. d ko maintindihan sobrang linis ko naman, proper hygine. at hindi naman ako baboy sa katawan ko.
naiiyak nalang ako sa cr magisa, gusto kong may makausap tungkol sa problema ko. pero ni isa wala akong gusto makausap.
gusko kong makihalobilo, gumimik, umatend ng mga event pero hindi ko magawa. ilang beses nako nareject, napagtawanan.
d ko din naman masisisi yung tao sa paligid ko dahil alam ko na ganoon naman talaga ang instinct ng tao kapag nakakaamoy ng mabaho, kahit naman ako.im posting it here because i want a help, someone na nakakarelate saken, someone na may alam na solusyon or treament sa problema ko. para naman kahit papano gumaan yung pakiramdam ko.
ayoko ng ng ganitong buhay sa 13 years ng buhay ko palage akong narereject dahil sa sakit na ito.
pangarap ko talaga na mawala natong sumpang nasa katawan ko.. pls help! i want to live a normal life tulad ng sa inyo
sana may makaintindi saken dito, hindi yung magpopost lang kung anu anung kalokohan. kung alam nyu lang guys kung gano kahirap magkaroon ng ganitong sakit
is there any one here that has same dilemma like mine email me @ delacruzsarah601@ymail.com
ugali ko. pero may isang bagay lang kung bakit hindi ko magawang mabuhay ng normal. normal na magkaroon ng kaibigan, na gusto akong maging kaibigan. na gusto akong lapitan. gusto akong makasama. at gusto akong makausap.
alam ko sa iba sobrang nakakatawa lang yung dilemang dinadanas ko ngayon pero hindi na to normal.
23 years old nako ngayon. pero balikan naten nung grade 4 pa ako, 10 yrs old palang ako noon. sa murang edad dun nako nakaranas ng diskriminasyon. wala namang problema sa itsura ko. masasabe kong d ako kapangitan, d naman sa pag mamayabang madameng nagsasabe na maganda daw ako.
d ko lang mainindihan sa kabila ng kagandahang anyo na binigay ng dyos may kakaiba saken na pilit na naglalayo sa mga tao sa piligid ko. since 10 years old ako till now depress padin ako, malungkot. para akong " FOREVER ALONE", insecure. wala akong confidence sa sarili ko. thats why siguro hanggang ngayon d ko padin natatapos ang pagaaral ko. lahat ng aspeto ng buhay ko naapektuhan, sa mga naging ka relasyon ko, sa mga kaibigan ko at even sa mga kamag anak ko.
pero eto na, sasabihin ko na nga kung ano yun. mayroon akong BODY ODOR, PUTOK, BAKTOL or watever na mabahong amoy sa katawan. na kahit anong ligo or deodorant e talagang d na maalis.this might be funny to you guys. pero sobrang nakaka depress ito sa taong mayroon nito katulad ko. naranasan kong
pagtawanan, mapagusapan. at iwan ng ka relasyon ko dahil sa amoy ko.
minsan im thinking of killing myself kasi feeling ko walang taong gusto akong makausap or makatabi.
sa tuwing dadaan ako sa karamihan ng tao, lalo sa jeep or lrt. palage akong nakakita na nagtatakip ng ilong, babahing, dudura, at magpaparinig na kesyo nakakahilo daw. tapos may magpaparinig din na kay gandang babae pero may "PUTOK" naman.syempre aware naman ako sa amoy ko. pero untolerable kasi eh kahit anung ligo gawin nandun padin.
nakakababa ng self estem, yung tipong gusto kong sumaya pakipagtawanan sa mga tao sa paligid ko pero naiisip ko baka maamoy nila ko kaya tahimik lang ako, d ako nakikipagusap. nagkakaroon ako ng kaibigan, kalaunan pag nalalaman nila ang sekreto ko. lumalayo na sila.
kaya hanggang ngayon wala padin talaga kong masasabeng totoong kaibigan ko.
isa pa itong naging cause ng d ko pagkapromote sa trabaho dahil pati ang mga boss ko e alam ang tungkol sa sakit ko.syempre sinu ba namang Presidente ng kumpanya na gustong makasama sa loob ng opisina nya ang sekretaryang may masansang na amoy. so ang nangyare kahit na d naman kagalingan yung kakompetensya ko sa posisyon na iyon dahil siguro sa sakit ko, mas pinili pa nila yun.
madameng nagkakagusto saken sa una, lalo na pag may new hire samen. madalas
ako kagad ang napapansin dahil sabi ko nga d naman ako panget, so ayun pag nalalaman nila ang tungkol na kesyo maganda nga mabaho naman natuturn off na.
nakakalungkot kasi halos lahat ng katrabaho parang ang tingin saken ay TAE, sorry sa term pero parang ganoon na nga. na parang mag kakasalubong ko na sila sa hall way yung tipong uubo at babahing na parang may dumaan na truck ng basura.
matanda nako pero sa edad kong ito nabubully parin ako, nadidiscriminate. d ko maintindihan sobrang linis ko naman, proper hygine. at hindi naman ako baboy sa katawan ko.
naiiyak nalang ako sa cr magisa, gusto kong may makausap tungkol sa problema ko. pero ni isa wala akong gusto makausap.
gusko kong makihalobilo, gumimik, umatend ng mga event pero hindi ko magawa. ilang beses nako nareject, napagtawanan.
d ko din naman masisisi yung tao sa paligid ko dahil alam ko na ganoon naman talaga ang instinct ng tao kapag nakakaamoy ng mabaho, kahit naman ako.im posting it here because i want a help, someone na nakakarelate saken, someone na may alam na solusyon or treament sa problema ko. para naman kahit papano gumaan yung pakiramdam ko.
ayoko ng ng ganitong buhay sa 13 years ng buhay ko palage akong narereject dahil sa sakit na ito.
pangarap ko talaga na mawala natong sumpang nasa katawan ko.. pls help! i want to live a normal life tulad ng sa inyo
sana may makaintindi saken dito, hindi yung magpopost lang kung anu anung kalokohan. kung alam nyu lang guys kung gano kahirap magkaroon ng ganitong sakit
is there any one here that has same dilemma like mine email me @ delacruzsarah601@ymail.com
simula noong araw na yun, hindi na nawala yung BO ko. Sobrang nadepressed ako. lahat na naapektuhan. ung pagaaral ko, mga kaibigan ko, pati na rin ung sa boyfriend ko. ang sakit kasi dahil sa condition ko na to nakipagbreak sakin bf ko. 
just like all of you, i've been suffering from body odor. 
))))